Staruszka taca i transferowa metamorfoza

Witajcie,

Możecie mi wierzyć lub nie, ale taca, bohaterka dzisiejszego wpisu jest starsza ode mnie. Należała do mojej mamy, a wcześniej pewnie do jej mamy, czyli mojej babci, kto wie... 

Czas jej nie oszczędzał, użytkownicy i korniki również. :) 

Do tego jakieś pęknięcie, liczne plamy. 

Jej lata i serwowane trunki można było wyczytać niczym z otwartej księgi. 

Dzisiaj jest moja. Ubytki i dziurki zlikwidowałam za pomocą szpachli do drewna, wyszlifowałam, pomalowałam na biały mat, potem dwa podejścia do transferu 

(ponieważ za pierwszym razem papier z grafiką zabrał ze sobą farbę :), 

a na koniec zabezpieczyłam trzykrotnie woskiem. 

Teraz prezentuje się tak: 

Być może niektórzy by się jej pozbyli bez mrugnięcia okiem. Ja po cichutku liczę na to, 

że za taki lifting i danie drugiej szansy, będzie mi wiernie służyła, 

jeszcze przez długi czas. Oczywiście we współpracy z moim A. 

Może w sobotę leniwe śniadanko w łóżku? ;P

Buźka! 

B.